Op wilskracht of omdat het goed voor mijn lijf is?

Op wilskracht of omdat het goed voor mijn lijf is?

27 september 2018 1 Door mamamarleen

Daar ben ik weer! Het is even stil geweest aan mijn kant. Ik had het gevoel dat mijn herstel stil stond. Ik had meer pijn in mijn bekken en schaambot en was heel moe. Tel daar een buikgriep bij op en je kan je voorstellen dat ik geen energie had voor een blog. Overigens is een buikgriep hebben als je bekkeninstabiliteit hebt funest. Werkelijk alles in mijn lijf deed pijn :(. PM was ook ziek. Lagen we daar als krakke en mikke. De één beneden op de bank, de ander boven in bed. Gelukkig is het Lisa en Koen bespaard gebleven en waren ze twee dagen bij de gastouder. Woensdag waren ze thuis. Ik voelde me iets beter dan dinsdag, maar was verre van fit. Lang leven Netflix! Ik kijk niet vaak televisie, nu was ik heel blij met Bumba, Winny de Pooh en Caspar & Lisa haha.

Is het op dit moment goed voor mij?

Het was maandag 11 uur en ik lag in het zwembad voor mijn wekelijkse rondje zwemmen. Sinds de zomer zwem ik 2x per week om mijn lijf weer sterker te maken. Ik was begonnen met 10 baantjes en zat ondertussen op 35 baantjes per keer. Met mijn rode Baywatch badpak zwem ik in een redelijk tempo. Niet dat dat badpak daar iets mee te maken heeft, maar hè als ik dan toch 2x in de week ga zwemmen, mag ik best een gaaf badpak hebben. Ik was trots op mezelf dat ik zo snel weer op een respectabel aantal baantjes zat.

Die maandag lag ik in het water en het ging voor geen meter. Ik had al 3x water in mijn mond gehad, had het benauwd en was draaierig. Na tien baantjes ben ik tussen de oudjes gaan zwemmen. Na nog twee baantjes dacht ik: het gaat niet vandaag. Wat doe ik hier? Doe ik dit omdat het op dit moment goed voor mij is? Of doe ik dit op wilskracht en omdat ik het met mezelf afgesproken heb? Ik ben eruit gegaan, ik deed het op wilskracht. Op wilskracht kan ik alles…. voor een bepaalde tijd. Maar dat is niet goed voor mijn herstel! De afgelopen twee weken heb ik niet gezwommen en ik heb minder pijn. Thank you!

Next step

Ik merk dat ik toe ben aan de volgende stap. De behandelingen bij de orthomanueel arts, de bekkenbodemspecialist en de controles bij gynaecoloog zijn afgerond. Ook dat maakt dat ik het gevoel had dat mijn herstel stil stond. Ik ben toe aan iets nieuws waarmee ik weer gerichte stappen kan zetten.

Na de geboorte van Koen ben ik met hoogwaardige voedingssupplementen begonnen en voelde ik me in korte tijd beter. Daar zou ik natuurlijk mee door kunnen gaan, maar los van dat dit behoorlijk prijzig is, had ik het gevoel met hagel te schieten in plaats van echt te kijken naar wat mijn lijf nodig heeft. Onder begeleiding van een orthomoleculair therapeut heb ik op 24!!! dingen bloed laten prikken. Wat blijkt, mijn lever en immuunsysteem zijn overbelast, mijn lijf zit vol met chronische ontstekingen, ik heb een vitamine D tekort en ik neem geen ijzer op. Zo goedemorgen, vind je het gek dat mijn herstel niet zo snel gaat!

Oké, goed dat ik dit weet, maar wat nu? Ik heb een aangepast eetpatroon en mag tussen 19:00 en 07:30 niet eten. Dat was best een uitdaging voor iemand die de hele dag (en nacht) door at. Verder geen suiker, beperkt koolhydraten en aanvullen met een hand vol gerichte supplementen. Ik weet dat mijn lichaam koolhydraten nodig heeft, maar elke dag 6 boterhammen, een krentenbol, een eierkoek, een liga en een bord pasta of rijst is wel een beetje veel van het goede.

Ik heb al vaker een tijd geen suiker of beperkt koolhydraten gegeten, dat hield ik een paar weken vol. Ik deed het op wilskracht. Nu voelt het anders. Ik voel in elke vezel van mijn lijf dat ik fit en pijnvrij wil zijn, hell yeah dat ik dit volhoud. Gelukkig hielp mijn lichaam me op gang met een buikgriep en kon ik toch niet eten ;).

Ik ga het aangepast eten twee maanden doen en kijk wat het me heeft gebracht. Maak je geen zorgen, ik zit echt niet op een crashdieet. Al is het maar omdat ik daar niet in geloof, ik teveel van lekker eten houd en ik nog borstvoeding geef. Mijn lunch bestond uit een heerlijke salade van rucola, met rode bieten, geitenkaas, walnoten en balsamico azijn. S’avonds eet ik gewoon normaal. En als lekkere snack staan de carrot cake muffins in de oven, uiteraard zonder suiker.

Sporten, coaching en ‘aan het werk’

Ondertussen heb ik ook een gesprek met het reïntegratiebureau gehad en we gaan een plan maken voor mijn herstel. Yes! Zo fijn om meer begeleiding te krijgen en gericht aan de slag te kunnen. Fijn dat er iemand tegenover me zat die mij zag en met me meedacht. Ze zei: “Jij moet weer onder de mensen zijn, je zit helemaal te verpieteren thuis. Ookal kan je nog niet achter de laptop zitten, dan zijn er zeker zaken die we al ter voorbereiding kunnen doen. Ik denk dat als jij weer mensen om je heen hebt en gerichte begeleiding krijgt dat jouw herstel sneller gaat. We gaan je zowel fysiek begeleiden zodat jouw lijf op de juiste manier sterker wordt, als mentaal zodat je weer klaar bent om aan het werk te gaan.” Dat laatste vind ik prettiger dan dat ik dacht. Doordat ik nog niet lang (lees max 1,5 uur) achter de laptop kan zitten, zie ik mezelf nog niet aan het werk gaan.

Het plan bestaat uit 3 delen:

    • Sporten onder begeleiding van een fysiotherapeut. De focus ligt op krachttraining zodat mijn lijf sterk wordt. 
    • Coaching. Doe ik het op wilskracht of omdat het goed voor mijn lijf voelt? En hoe zorg ik voor een goede werk/privé balans?
  • Weer aan het werk gaan door middel van ‘laptopwerk’ en stage lopen. Ook gaan we kijken hoe lang ik zittend werk kan doen en op wat voor stoel ik het beste kan zitten.

Yes, ik heb er zin in!

Ik heb er zin in! Fijn om goede begeleiding te krijgen, weer andere mensen te ontmoeten en om gerichte stappen te kunnen zetten. Een aangepast voedingspatroon, supplementen, begeleid fitness, yoga en rust gaan ervoor zorgen dat ik weer fit en pijnvrij ben!

Hoe gaat dat bij jou? Doe jij dingen op wilskracht of omdat het goed voor jou(w lijf) is? Welke stappen heb jij hierin gezet?